روزی که سپری شد، برای دومین روز متوالی در غمگین ترین روزهای ممکن بودم.
نوروز است. اما به دلیل قرنطینه خانگی و جلوگیری از ابتلا به ویروس کرونا مجبوریم در خانه بمانیم.
اما امروزغمگین تر بودم.
به تاریخ ۲ فروردین تولد پدر است. پدری که دیگر ندارمش. اگر در میان ما بود، شمع ۶۳ را فوت می کرد و وارد ۶۴ میشد. اما متاسفانه در تاریخ ۲۶ تیر ۹۸ بعد از سه سال جنگ با سلولهای سرطانی ما را ترک کرد.
پدر است دیگر. نمیتوان روی حرفش حرفی زد. ترجیح داد برود و رفت.
گاهی فکر میکنم پدر و مادر داشتن خیلی خوب است اما به شرط اینکه هر دو را داشته باشی.
اما سوالی که در خصوص تولد پدر ذهنم را درگیر کرده؛
چرا اکثر هم سن های پدر متولد فروردین هستند، مخصوصا اولین روز یا دومین روز آن!!
من به این نتیجه رسیدم، در دهه های گذشته، مخصوصا دهه ۳۰ و ۲۰، نوزادانی که در روستاها و مناطق دور افتاده بدنیا می آمدند، متاسفانه بدلیل دوری راه و کمبود امکانات شناسنامه نداشتند.
از این رو هر چند وقتی که مامور اداره ثبت به آن مناطق مراجعه می کرده و از پدر مادرتاریخ ولادت فرزند را جویا میشده، پدر و مادر تاریخ مشخصی بیان نمی کردند و از این رو مامور ثبت ولادت را با شروع همان سال ثبت می کرده، و اینگونه شد که تمامی فرزندان متولد شده در آن برهه زمانی متولد روز نوروز بودند.
البته به هیچ وجه منبع موثق ندارد و تنها فرضیات بنده است. 😁
